Что ты ищешь, моя душа?

Что ты ищешь, моя душа?

Не iздейсiң, көңiлiм, не iздейсiң?

Молви правду хотя бы раз!

Босқа әуре қылмай, шыныңды айт.

Ты тревожишь меня, спеша,

Шарқ ұрып, тыныштық бермейсiң,

Потолкуем с глазу на глаз.

Сырласалық, бермен қайт.

Гордецу похвалы рекой

Абұйыр, атақ сол жанда,

Льет изменчивая толпа.

Кiмдi көп жұрт мақтаса.

Мало проку в славе такой,

Ол мақтаудан не пайда,

Коль глуха она и слепа.

Көп мақтауын таппаса?

Разве встретит мудрец привет

Көп тәңiрi атқан мақтай ма,

У того, кто чести лишен?

Ол тәңрi атқан болмаса?

Там, где крохи совести нет,

Жоқты-барды шатпай ма,

Льстивый вздор лишь услышит он.

Көптiң өзi оңбаса?

Затхлым запахом сточных вод

Мақтау-жел сөз жанға қас,

Мысли наши поганит лесть,

Қошаметшiл шығарған.

Ты, найдя правдивый народ,

Бiр мақтаса боқтамас

Должен всем его предпочесть!

Ел табылса, құмарлан.

Здесь продажны слово и вздох,

Жұрттың бәрi сөз сатқан,

Покупать же их не с руки —

Сатып алып не керек?

Восхваленья лживых пройдох,

Екi сөздi тәңiрi атқан —

Что, кружась, жужжат, как волчки,

Шыр айналған дөңгелек.

Лестью грубою тешить слух

Сатып алма, сөз сатса,

До предела постыло мне!

Ол асылды аңдамас.

Нет, не сыщешь любви у шлюх,

Б. ...байы — ақша,

Где не страсть, а деньги в цене.

Ер жақсысын таңдамас.

Я не раб дешевой хвалы,

Мен — мақтанның құлы емес,

Пусть я буду славой забыт!

Шын ақылға зорлық жоқ.

Люди часто пусты и злы,

Антұрған көп пұл емес,

Смерть излечит от всех обид.

Өлiм барда қорлық жоқ.

Ведь земная жизнь, как волна!

Өмiр дүние дегенiң

Мимолетно бежит она,

Ағып жатқан су екен.

Хороша она иль дурна —

Жақсы-жаман көргенiң,

Все равно отравы полна.

Ойлай берсең у екен.
это проверка шрифтов

Абай: «Не iздейсiң, көңiлiм, не iздейсiң?» аудармасы "Что ты ищешь, моя душа?"

а ведь весело читать оба стиха... вроде бы одно и то же... но смыслы иные....